Ze werden in 1970 allebei lid van ODC, maar het duurde nog een paar jaar voor ze samen verkering kregen. In 1974 leerde Henriëtte haar Jan namelijk pas goed kennen, via diens zus Corry. Henriëtte: ,,Er is een foto waar we samen opstaan voordat we elkaar kenden. Ik was aan het voetballen en Jan lag langs de lijn naar de wedstrijd te kijken.”

Jan (70) en Henriëtte (69) kunnen met recht échte ODC’ers genoemd worden. Het echtpaar is al jaren lid van onze club en heeft zich in menig functie ingezet de afgelopen 51 (!) jaar. ,,Ik was 18 jaar toen ik lid werd. De vrouwenafdeling bestond toen één jaar en het eerste seizoen werd nog geen competitie gespeeld”, vertelt Henriëtte. ,,Toen ik lid werd, gingen we competitie spelen.”

Jan vult aan: ,,En met succes, want ze heeft het geschopt tot de Zuid-Nederlandse selectie.” En hoewel ook hij pas begon toen hij 17 jaar was, heeft Jan talloze wedstrijden op zijn palmares staan en klom hij op tot de selectie. ,,Ik startte als linkshalf in de A3 met jongens als Theo van den Bosch, Frans Bevers en Ad van de Nosterum. Bij de senioren heb ik nog vier wedstrijden in het eerste gespeeld, ik was toen linksback.”

HALF-HARDTERREIN

Toen Jan naar de senioren ging, begon hij ook met het geven van training, iets wat hij jarenlang met veel plezier heeft gedaan. En ook Henriëtte gaf met liefde leiding aan een groep. ,,In 1977 trainde ik een club meiden. Wij zaten op het half-hardterrein van MEP. Schrijf dat zo maar op, dan weet iedereen wat je bedoelt”, lacht ze. ,,Later, toen het meidenvoetbal een doorstart maakte in 1994, heb ik opnieuw training en leiding gegeven aan een meidenelftal.”

En zo sleten Jan en Henriëtte vele uren bij ODC. ,,Wij waren er bijna elke dag. We hadden het geluk dat we vaak bij de ouders van Jan mochten eten. Dat was lekker gemakkelijk én goedkoop. En daarna gingen we weer naar het voetbalveld. En daar voelden we ons fijn: op het groene gras van ODC.”

Naast veldvoetbal speelde Jan ook nog in de zaal. ,Ik speelde in het team van Hobbelen en ik was kei fanatiek.” Fanatiek is Henriëtte ook altijd geweest, maar tijdens haar zwangerschappen zette ze noodgedwongen een stapje terug. ,,Tja, ik moest wel, ik kon niet spelen met mijn dikke buik. Toen ons gezin compleet was, ging Jan van de zondagcompetitie over naar de veteranen. Zo hadden we zondag vrij voor ons gezin.”

LINKSPOTEN

Met twee voetbalgekke ouders is het niet vreemd dat ook kinderen Mark, Eliza en Lisette dol zijn op voetbal. ,,Mark en Lisette spelen nog allebei bij ODC, Eliza is inmiddels verhuisd en voetbalt niet meer. Het leuke is dat Jan en ik allebei linkspoot en al onze kinderen ook”, aldus Henriëtte.

Hoewel het echtpaar een beetje rustiger aan doet, zijn Jan en Henriëtte nog elke week bij de club te vinden. Jan: ,,Soms voor het eerste elftal, maar vaker nog voor onze kleinzoons Levi en Jesse.” Henriëtte vult aan: ,,ODC voelt voor ons als thuis. Ik kom er altijd bekenden tegen. Al duurt het soms wat langer voor ik me hun namen herinner…”

Stilzitten lukt het koppel echter niet. Jan: ,,Ik heb samen met Mario Karssemakers en Henjo Segbars het walking football bij ODC opgezet. Elke woensdagochtend geef ik training aan ongeveer veertig 60 actieve 60-plussers. Waar Henriëtte dan is? Wat denk je... Die doet mee natuurlijk!”

OP DE MIDDENSTIP!

Dit was een nieuwe aflevering van de rubriek ‘Op de middenstip!’. Clubleden die een actieve ODC-vrijwilliger willen voordragen voor een interview in deze serie, sturen een e-mail voorzien van contactgegevens naar vrijwilligers@odcvoetbal.nl. Redacteuren Linda van de Wiel of Marc Cleutjens nemen vervolgens contact op met de vrijwilliger. (Tekst en foto: Linda van de Wiel).